W jesiennym gąszczu stoimy
splątani pnączami spojrzeń
okryci plamami dotyków
jak żółknącymi liśćmi
Wrastamy w siebie cicho
prawie nie zauważalnie nawet
oczy do oczu,dłonie do dłoni
ciało z ciałem złączone
W jesiennym gąszczu uwięzieni
zapatrzeni i zasłuchani w siebie
w echo oddechów dźwięczące
w dotyk,który nigdy nie ustanie
obraz autorstwa Lidii Wylangowskiej
W zabieganym świecie, wśród zgiełku codzienności brakuje nam ukojenia myśli, dobrych emocji, bliskości z kimś, kogo kochamy..
OdpowiedzUsuńWiersz przypomina o tym, co najważniejsze..
(Str)